قُلْ اَعُوْذُ بِرَبِّ النَّاسِ(1) مَلِكِ النَّاسِ(2) اِلٰهِ النَّاسِ(3) مِنْ شَرِّ الْوَسْوَاسِ ﳔ الْخَنَّاسِ(4) الَّذِیْ یُوَسْوِسُ فِیْ صُدُوْرِ النَّاسِ(5) مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ(6)
شروع ہے اَللہ دے ناں نال جِہڑا ٻَہُوں مہربان ہے، ہمیشہ رحمت کرݨ والا ہے
اَے رسول! تُوں آکھ ݙے جو مَیں پَناہ مَنگداں لوکاں دے رَبّ دِی(١)۔ لوکاں دے مالک (بادشاہ) دِی(٢)۔ لوکاں دے معبود (عبادت دے ݙَا والے) دِی(٣)۔ وَسوسے گَھت تے وَل وَل پِچُّھوں تے ہَٹ وَن٘ڄَݨ والے شیطان کنُوں(٤)۔ اُوں کنُوں جِہڑا اِنساناں دے دِلّاں وِچ وَسوسے گَھتیندے(٥)۔ چاہے او جِنّاں وِچُوں ہے، تے بھاویں اِنساناں وِچُوں ہے(٦)۔
